ငါ့လက္မွာ ရွရာတစ္ခု ၊ ဘယ္တုန္းက ခိုက္မိလဲေတာ့ ငါမသိေတာ့ဘူး…
ငါ့စာအုပ္မွာ မွတ္ခ်က္တစ္ခု ၊ ဘယ္တုန္းက ငါေရးခဲ့လည္း စဥ္းစားလို ့မရေတာ့ဘူး…
ငါ့အခန္းတံခါး၀မွာ စာရြက္ေခါက္ေလးတခု ၊ ဘယ္သူလာထားသြားလည္း ေမးလို ့မရေတာ့ဘူး…
ငါ့ဖုန္းထဲမွာ Missed call တခု ၊ ဘယ္တုန္းက ေခၚသလဲ ငါစ္ိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး …
ငါ့ေနာက္ဆံုး အတန္းက ေနရာတခု ၊ ငါဘယ္နား ထိုင္ခဲ့လဲ ေတြးမေနေတာ့ဘူး …
ငါ့အိတ္ထဲက ေနာက္ဆံုး bill တစ္ရြက္ ၊ ငါဘာ၀ယ္ခဲ့လဲ ေခါင္းစားမေနေတာ့ဘူး…
……………………………………………………
……………………………………………
………………………………….
……………………………
……………………..
………………
……….
…..
..
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ဒဏ္ရာတခု ၊ မင္းဘယ္အခ်ိန္ေပးခဲ့တာလဲ ငါသိေနဆဲ …
ငါ့အေတြးထဲက မင္းပံုရိပ္တိုင္း ၊ ခုထိအေသးစိတ္၇ွိေနခဲ့တာ ငါစဥ္းစားလို ့ရဆဲ…
ငါ့အိမ္မက္ေတြထဲက မင္းစကားသံေတြ ၊ မနက္မိုးလင္းတိုင္း ျပန္ေမးၾကည့္ရင္ သိေနဆဲဲ …
ငါ့အနားက မင္းသတင္းေတြ ၊ ဘယ္အခ်ိန္ၾကားၾကား စိ္တ္၀င္စားေနဆဲ…
ငါ့ကိုၾကည့္တဲ့ မင္းအၾကည့္ေတြ ၊ ဆုိလိုခ်င္တာကို ခုထိေတြးေနဆဲ …
ငါ့ကိုမုန္းတဲ့ မင္းဟန္ပန္ေတြ ၊ အေၾကာင္းျပခ်က္တခုနဲ ့ေခါင္းစားေနဆဲ ….
ဒါေပမယ့္လည္းကြာ …
ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ..
ငါ မသိေအာင္ေနမယ္
စဥ္းစားလို ့မရေအာင္ေနမယ္
ျပန္မေမးမိေအာင္ေနမယ္
စိ္တ္မ၀င္စားမိေအာင္ေနမယ္
မေတြးမိေအာင္ေနမယ္
ေခါင္းမစားရေအာင္ေနမယ္
မုန္းလို ့ေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္
ခ်စ္လြန္းလို ့…
တစ္ျခားပာာေတြေတာ့ မသိဘူး .. အခန္း၀က စာရြက္ေခါက္ကေတာ့ မအင္ၾကင္းထားသြားတာျဖစ္မယ္ .. Cleaning Duty ဆိုျပီး .. :D
ReplyDelete